Dokumentalna Odsłona Kina po raz trzeci w Niemodlinie

Zapraszamy na spotkanie z polskim filmem dokumentalnym do Ośrodka Kultury w Niemodlinie w poniedziałek 28 września o godz. 18.30. Wstęp wolny.
W ramach pokazu zaprezentowane będą filmy dokumentalne z 12. edycji Festiwalu Filmowego Opolskie Lamy (łącznie 103 minuty) oraz pełnometrażowy film dokumentalny „Królowa ciszy” (80 min). Projekt Dokumentalna Odsłona Kina zapowiada i promuje 13 Festiwal Filmowy Opolskie Lamy, który w tym roku odbędzie się w Opolu w dniach 7-17 października. Więcej na stronie http://www.opolskielamy.pl.

Opisy filmów:

KRÓTKI METRAŻ 12. FESTIWAL FILMOWY OPOLSKIE LAMY

1. Ze wsi Grunwald, reż. Artur Wierzbicki, 21 min
Portret mieszkańców niewielkiej, ale naznaczonej wielką historią miejscowości Grunwald. To znane miejsce jest teraz biedną wsią przesiąkniętą marazmem i stagnacją. Monotonia życia mieszkańców Grunwaldu jest przerywana raz w roku, podczas obchodów rocznicy zwycięstwa w bitwie z 1410 roku. Ten czas pozwala zapomnieć o kłopotach codzienności, daje szansę na skromny zarobek, a obietnice przyjeżdżających polityków oraz zainteresowanie mediów dają nadzieję na rozwój tej historycznej miejscowości.

2. Siłaczka, reż. Kacper Czubak i Iwona Kaliszewska, 16 min
Tytułowa Siłaczka to pięćdziesięcioparoletnia Dżamilat Gadżijewa, mieszkanka kaukaskiej wioski Tindi w Republice Dagestanu. Dokument opowiada o codziennym życiu bohaterki, żyjącej w górskiej surowej okolicy i skazanej na otaczający ją patriarchalny świat. Dżamilat próbuje się temu przeciwstawić, przyjmując buntowniczą postawę wobec zasad, zachowań i konserwatywnych, islamskich norm społecznych. W egzekwowaniu swoich racji i sprzeciwianiu się narzucanym jej regułom życia pomaga jej doświadczenie z czasów Związku Radzieckiego. W młodości Dżamilat była bowiem mistrzynią w zapasach i wciąż, jak każdego sportowca, cechuje ją upór, odwaga i wielka determinacja, by osiągnąć cel.

3. Big man, reż. Jędrzej Michalak, 20 min
Ferico został mistrzem Polski męskiego striptizu. Kolejny cel, który przed sobą postawił, to ustatkowanie się i założenie rodziny. Najpierw jednak musi się porozumieć ze swoją dziewczyną, której nie podoba się styl życia tancerza erotycznego.

4. Punkt wyjścia, reż. Michał Szcześniak, 26 min
Aneta "zbuntowała się całkowicie" w wieku 19 lat. Do więzienia trafiła za morderstwo. Dziewięć lat później, odsiadując wyrok, podejmuje pracę opiekunki. Codziennie wyjeżdża poza mury więzienia do domu spokojnej starości. Chora od najmłodszych lat na reumatyzm pani Helena jest zafascynowana zjawiskową dziewczyną. W jej odczuciu Aneta ma w życiu wszystko, zdrowie, młodość i średnie wykształcenie, a nawet prawie wyższe. Pani Helena namiętnie dopytuje dziewczynę o jej życie, stawiając wyłuskane anegdoty w kontraście wobec świata widzianego "z okien szpitali i autokaru". Anetę czeka bardzo trudna próba, w której pomoże jej pani Helena.

5. Superjednostka, reż. Teresa Czepiec, 20 min
Katowicka Superjednostka to jeden z największych budynków mieszkalnych w Polsce. Zaprojektowany został jako „maszyna do mieszkania”. Kamera przemieszcza się po labiryncie schodów i korytarzy, zagląda do niektórych mieszkań i rejestruje toczące się we wnętrzu życie. „Superjednostka ma 762 drzwi do mieszkań. My uchylamy tylko niektóre na chwilę, gościmy tam przez moment i wychodzimy” – mówi autorka filmu. 

DOKUMENTALNA ODSŁONA KINA // FILMY PEŁNOMETRAŻOWE

Królowa ciszy, reż. Karolina Zwiefka, 2014, 80 min
Film opowiada historię głuchoniemej 10-letniej Denisy - dziewczynki z nielegalnego romskiego koczowiska – ale też i historię samego miejsca zagrożonego eksmisją. Podobnie jak pozostałe dzieci z koczowiska, Denisa nigdy nie była w szkole, nie potrafi pisać ani czytać, żyje w ekstremalnie trudnych warunkach, bez bieżącej wody, bez stałego dostępu do prądu. Na dodatek wyśmiewana jest również przez swoich rówieśników, którzy mówią o niej wprost „głucha” bądź „głupia”, rzadko kiedy posługując się jej imieniem. Denisa żyje jednak w swoim własnym świecie. Od kiedy znalazła na wysypisku śmieci karton z filmami Bollywood – stały się one dla niej ucieczką od codzienności. Dziewczynka całymi dniami ogląda Bollywoodzkie choreografie i próbuje je odtwarzać. Ponieważ Denisa nigdy nie nauczyła się mówić, jej jednym językiem jest taniec. Tylko w tańcu może wyrzucić z siebie wściekłość, pokazać smutek czy radość. W filmie dwie warstwy – dokumentalna, stricte obserwacyjna i musicalowa, inspirowana filmami Bollywood, płynnie się przeplatają, tworząc jedną spójną opowieść.